اثبات یا نفی قرآن به عنوان مصداق وحی و محمّد بن عبدالله به عنوان مصداق پیامبر

پس از اثبات ضرورت وجود هدایت این سوال پیش می‌آید که خداوند چگونه هدایتمان کند؟ نمی‌دانیم. در این باره فقط می‌دانیم که باید هدایت، همیشگی باشد تا انسان‌های هر عصر بتوانند از آن بهره‌مند شوند و اگر در هر دوره، این امر هدایت به عهده‌ی شخص خاصی باشد، باید آن شخص توسط دیگر اشخاصی که عهده‌دار امر هدایت هستند مورد تأیید قرار گیرد تا قابل اعتماد باشد. این شکل از هدایت در عالم خارج فقط و فقط یک مصداق دارد و آن هم ادیان ابراهیمی است که به اسلام منتهی می‌شود. اگر مصداق دیگری موجود بود، آن وقت بین آن دو شک می‌کردیم ولی چون تنها یک مصداق موجود است، مطمین می‌شویم که این سلسله‌ی ادیان همان هدایتی است که خداوند برای ما فرستاده است.

و آخرین پیامبر این هدایتگران محمد بن عبدالله و کتاب آسمانی‌اش قرآن است و پس از او هم هدایت از طریق ائمه ادامه پیدا می‌کند.