اثبات یا نفی ضرورت وجود وحی

اول از همه باید به این سوال پاسخ دهیم که آیا انسان در پیدا کردن راه خوشبختی با وجود همه‌ی تضادهای درونی او عاجز است یا توانا؟ آیا او می‌تواند به این سوال پاسخ دهد که پس از مرگ قرار است چه اتفاقی بیفتد؟ این در حالی است که هر لحظه و هر ثانیه، مرگ، او را تهدید می‌کند. و اصلا اگر مرگی هم در کار نبود آیا می‌توانست درست زندگی کند؟ شاید بگوییم بله، انسان همانطور که در تاریخ می‌بینیم حرکتی رو به جلو داشته و زندگی‌اش را برای خود آسان‌تر کرده اما برای اثبات عجز انسان در برابر پیداکردن راه درست زندگی، همین که نمی‌داند «مرگ چیست؟» برای ما کافی‌است.

حالا که ثابت شد انسان در کشف راه سعادت ناتوان است، پا به مرحله‌ی دوم اثبات می‌گذاریم. می‌گوییم اگر خداوند خیر است و ما انسان‌ها به تنهایی نمی‌توانیم راه سعادت را پیدا کنیم و گمراه می‌شویم پس باید خداوند به کمک ما بیاید و به اصطلاح هدایت کند. پس ضرورت وجود هدایت اثبات شد و از این جا به بعد باید ببینیم آن هدایت در عالم واقع کجاست؟